Rezerwat Bielawskie Błota

Rezerwat powstał w 2005 roku w wyniku połączenia trzech obszarów chronionych: Woskownica Bielawskiego Błota, Moroszka Bielawskiego Błota i rezerwatu Bielawa. Ochroną objęto powierzchnię ponad 700 hektarów, około półtora kilometra na południe od Ostrowa. W miejscu tym występują cenne torfowiska, które wytworzyły się w bezodpływowym zagłębieniu terenu, przy znacznym udziale opadów atmosferycznych. W wyniku niedostatecznego dostępu tlenu zahamowany został rozkład obumierających roślin.

Szczątki flory przez tysiące lat odkładały się na piaszczystym podłożu jako torf. Oprócz cennych gleb torfowych w rezerwacie występują również rzadkie i narażone na wyginięcie gatunki roślin np. malina moroszka, woskownica europejska, bagnica zwyczajna, rosiczka okrągłolistna, bażyna czarna, wrzosowiec bagienny czy przygiełka brunatna.

Bielawskie Błota stały się także ostoją cennych gatunków fauny. Obszar rezerwatu jest ostoją ptaków wodno-błotnych takich jak: żuraw, błotniak łąkowy, turkawka, skowronek, sowa błotna, świergotek polny, lelek czy srokosz. Na terenie rezerwatu występują również gatunki ptaków szponiastych, które wykorzystują ten obszar jako rewir łowiecki. Zaobserwowano tutaj między innymi: kanię czarną i rudą, trzmielojada, błotniaka zbożowego i stawowego, myszołowa, jastrzębia, orlika krzykliwego czy pustułkę. Wiosną, w okresie migracji pojawiają się tu kobczyki czy młodociane orły przednie.

Rezerwat, położony w otulinie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, został utworzony w celu ochrony cennego torfowiska i występującej tu roślinności, która stanowi ostoję ptactwa wodno-błotnego. Najpoważniejszymi zagrożeniami dla tego rejonu jest przesuszenie terenu i pożary. Niekorzystne jest również zadrzewianie otwartych obszarów, stanowiących miejsca lęgowe i żerowiska dla ptaków.

Opracowane na podstawie informacji ze strony www.npk.org.pl
Ostatnia aktualizacja - sierpień 2020 r.
Za zmiany w powyższych danych redakcja www.ostrowo.pl nie odpowiada.